Επίκλησις Μούσας
α
Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε·
πολλῶν δ’ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ’ ὅ γ’ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
ἀλλ' οὐδ' ὧς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.
τῶν ἁμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, εἰπὲ καὶ ἡμῖν. 10
Χαιρετισμός Ποιητού
Των άμοθεν για όλα αυτά,
ΑπάντησηΔιαγραφήπες μας θεά θυγατέρα του Διός
για τον άνδρα τον πολύστροφο
που εκπόρθησε την ιερή Τροία
και πολλά άστη ανθρώπων
και νόες εγνώρισε
και πολύ ταλαιπωρήθηκε με το θυμικό του.
Ειπέ μου πως χάθηκαν οι εταίροι του
από τις δικές τους ατασθαλίες
νήπιοι όντες καταβροχθίζοντας τους βόας
του Υπερίονος Ηλίου.
Ω Μούσα.... πες μας για όλα αυτά τα θαυμαστά που έγιναν και που συνεχίζονται
στο " αένο τώρα " ...να συμβαίνουν!